„Kobyla oczami dziecka” – drugi dzień Tygodnia Regionalizmu
Dzisiejszy dzień obfitował w zadania plastyczno-literackie pt. „Kobyla oczami dziecka”. Uczniowie klas młodszych mieli za zadanie zarysować swoją wioskę, zaś klasy IV-VI wykazały się zdolnościami pisarskimi i w dowolnie wybranej przez siebie formie opisywali Kobylę.
„Kobyla”
Niebo błękitne jak woda z rzeczki;
Kobyla zielona, roślinna, pełna kwiatów.
Piękna Kobyla na Śląsku się mieści,
Jeśli ją zobaczysz, zakochasz się w niej.
Kolorowa jest jak motyli stado lecące,
Znajduje się tam wiele pięknych miejsc.
Lasy, stawy, wspaniałe budynki kolorowe,
Kwiaty różowe, żółte i fioletowe.
Kobyla wspaniała wieś, wiele ludzi ją podziwia”
Nadia z kl. IV
„Kobyla jest jedyna, nie znajdziecie jej na innej planecie. Ta piękna wieś znajduje się na Śląsku, w Polsce. W Kobyli mamy dwa boiska, sklep i szczęśliwych mieszkańców. Za dawnych lat było jednak inaczej. Szkoła nie była taka piękna, a na religię dzieci musiały kiedyś iść do Raszczyc. (…) W starej szkole, której już nie ma, kilka lat po wojnie wszystko było inne. Nie było Sali gimnastycznej, szatni, szafek na ubrania, tylko gwoździe przybite do deski, na których wieszali ubrania. Wolę dzisiejszą szkołę, w której jest wszystko piękne i czyste. W wiosce są lasy i pola. Mamy nawet siłownię. Wszyscy tu są zadowoleni. Kocham bardzo tą wieś i nie chcę jej opuścić do końca swoich dni”.
Marta z kl. IV
„Kobyla to piękna wieś, która ma już wiele, wiele lat. Nazwa Kobyla wzięła się od konia. Kiedyś nazywała się Kobyła, potem Kobylanka, a teraz po prostu Kobyla. W tej wsi mieszka wiele osób, starszych i młodszych. W nikt, kto tam przyjedzie, nie chce wracać i zostaje na stałe. Niektórzy mieszkają tu nawet 100 lat (…). W Kobyli jest mnóstwo pięknych miejsc np. nowa szkoła i przedszkole i piękny las z ławeczkami. W Kobyli można się po prostu zakochać. Każdy, kto tu przyjedzie już nie chce wracać. W tej wsi jest wiele nowych domów, więc polecam wybrać się do Kobyli”.
Wiktoria z kl. IV
„Kobyla to wieś,
Gdzie możesz dobrze zjeść.
Kobyla to miejsce,
Gdzie jest Koło Wiejskie.(…)
W Kobyli jest szkoła,
Dzieci największa zmora.
W Kobyli jest sklep,
Gdzie kupisz najlepszy chleb.(…)
W Kobyli przedszkole
Bardzo jest wesołe.
Plac zabaw w Kobyli
Dzieci nie zmyli.
Kobyla to wieś,
Którą kocham też!”
Zuzanna z kl. V
Legenda o Kobyli
„Dawno, dawno temu, król Polski Jan III Sobieski przejeżdżał przez te tereny. W pewnym momencie jego koń był zbyt zmęczony, by jechać dalej, więc zabrał go na pastwisko, a sam poszedł szukać pomocy. Po jakimś czasie znalazł gospodarstwo, którego gospodarz, gdy dowiedział się, że król do niego przyjechał, dał mu swojego najlepszego konia, Kobyłę. To był najlepszy koń – jak powiedział król. Na cześć Kobyły, nazwę miejscowości, z której koń pochodził, nazwano Kobylą”.
Paulina z kl. V
„Dawno, dawno temu bardzo zimnego wieczoru w lesie w Kobyli mieszkańcy wsi znaleźli piękną klacz Kobyłę, która była przywiązana do drzewa. Ludzie jeszcze wtedy nie wiedzieli, że klacz ma na imię Kobyła. Okazało się, że koń nie ma zwykłej podkowy, tylko ma lśniącą złotą podkowę, na której było wygrawerowane imię klaczy. Od tego zdarzenia powstała nazwa naszej pięknej wsi Kobyla”.
Roksana z kl. V
„Kobyla to piękna, mała wieś. W Kobyli wszystko jest idealnie zaplanowane (drogi, domy, sklepy). Tutaj każdy żyje w zgodzie i pokoju, każdy chodzi uśmiechnięty, radosny i rozpromieniony. (…) Kobyla to fantastyczna miejscowość, dużo lepsza od takiej Warszawy i to ona powinna być stolicą Polski”.
Julian z kl. VI
„Kobyla to piękna wieś. Mieszka tu około 1000 ludzi. Mamy tutaj sklep, boisko, plac zabaw, siłownię, kościół. Są tu niesamowite krajobrazy, jest dużo łąk, pól i sadów. Można spotkać wiele zwierząt np. krowy, konie, barany i kury. (…) Kobyla ma bardzo dużo lasów, a także i dróżek położonych daleko od drogi.”
Bartosz z kl. VI
